เรื่องย่อ
ครอบครัวๆ หนึ่งประกอบไปด้วยพ่อ แม่ และลูกชาย พวกเขากำลังจะไปงานเลี้ยง ที่จัดต้อนรับเฉพาะผู้ที่มีมีดประจำตัวเท่านั้น และผู้ที่มีมีดประจำตัวได้จะต้องมีฐานะร่ำรวย มีบ้าน ที่ดินและบริษัทใหญ่โตเป็นของตนเอง และงานเลี้ยงนี้เป็นบทพิสูจน์สำคัญว่าลูกชายของเขาจะประสบความสำเร็จในการมีมีดประจำตัวได้หรือไม่
เมื่อถึงงานพ่อพาลูกชายและภรรยาเดินไปทักทายผู้คนที่มาร่วมงาน ซึ่งแต่ละคนนั้นต่างก็มี “มีดประจำตัว” แล้วจึงนั่งลงบนโต๊ะที่เจ้าภาพจัดเตรียมไว้ ทุกคนในงานเลี้ยงต่างชักมีดประจำตัวของตนออกมาเพื่อรอใช้มันเป็นเครื่องมือสำหรับรับประทานอาหาร แต่ลูกชายของเขากลับหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ไม่กล้าที่จะชักมันออกมาและทำอย่างที่ผู้มีมีดประจำทุกคนทำ ทำให้พ่อเกิดอารมณ์ขุ่นมัว กลัวว่าลูกของตนจะกลายเป็นมนุษย์ชั้นต่ำ พ่อจึงให้ลูกดื่มเหล้าเพื่อผ่อนคลายอาการตื่นกลัวนั้น
เมื่อถึงเวลารับประทานอาหารร่วมกัน ร่างของชายผู้หนึ่งและผู้หญิงท้องอ่อนก็ปรากฏขึ้น ทั้งสองนอนอยู่บนเตียงร่างกายของพวกเขาถูกพันธนาการไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว ถูกปิดตาและครอบศีรษะด้วยกล่องเหล็ก เพื่อไปให้เห็นหน้า ผิวขาวนวลสะอาดสะอ้าน ผ่านการโกนขนและทำความสะอาดอย่างดี พร้อมสำหรับให้แขกอันทรงเกียรติได้ลิ้มรส ทุกสายตาต่างหิวกระหาย เมื่อเจ้าภาพเปิดงานเสร็จเรียบร้อย ทุกคนต่างตรงหรี่ไปที่เตียงเพื่อที่จะใช้มีดประจำตัวเฉือนชิ้นส่วนร่างกายผู้เคราะห์ร้ายมาเป็นอาหาร
เขาแร่เนื้อที่สะโพก ภรรยาได้เนื้อเคล้าเลือด ส่วนลูกชายของเขาได้เพียงนิ้วหัวแม่เท้าเท่านั้น ทำให้ผู้เป็นพ่อไม่พอใจ พ่อและแม่ต่างกินเนื้อที่เอามาอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนลูกชายไม่ยอมกินเนื้อในจานเสียที จนพ่อเริ่มมีอาการฉุนเฉียวอีกครั้ง จึงกล่าวกับลูกชายว่า “ลองแตะๆดูก็ได้ อย่าไปคิดถึงศีลธรรมให้มากนัก ศีลธรรมมันเป็นเรื่องของไอ้พวกมนุษย์ชั้นต่ำ” พร้อมด้วยคำกล่าวเชิญชวนจากแม่ ลูกชายชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเขมือบนิ้วเท้าเข้าปากไป
ทันใดนั่นเองท่าทีของชายหนุ่มก็เปลี่ยนไป เกิดแววตาดุร้าย หิวกระหาย และอยากที่จะสัมผัสกับรสชาติอันโอชะอีกครั้ง พ่อกับแม่ยิ้มอย่างพอใจ จากนั้นลูกชายใช้ส้อมจิ้มหัวแม่เท้าขึ้นมาทั้งดุ้น อ้าปากกว้างแล้วยัดมันหายเข้าไป เขาเคี้ยวมันอย่างตะกละตะกลาม เพราะบัดนี้เขารู้ซึ้งถึงรสชาติเนื้อคนแล้ว สีหน้าเขาไม่เหลือวี่แววความเป็นคนขี้สงสารมนุษย์ชั้นต่ำอีกต่อไป
ลูกชายขยับลุกขึ้นจะไปเอามาอีกแต่หมดแล้วพ่อและแม่จึงแบ่งให้ และเมื่อเนื้อในจานของเขาหมดลูกชายกระชับมีดประจำตัวแน่น และมองไปยังคนรับใช้ประจำโต๊ะ ด้วยสายตาที่พ่อรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น